মাজুলীৰ এগৰাকী ৭৪ বছৰীয়া আইতা। গছ-বন-বিৰিখ সজল হ’লে, সেউজীয়াৰ সমাহাৰত ধৰা শুৱনি হ’লে আইতাৰ তাঁতশালত ক্ৰমাৎ বৃদ্ধি পায় তাঁতৰ খিটখিটনি, মাকো, উঘাৰ শব্দ।
আইতাৰ নিপুন হাতৰ পৰশত নিতৌ প্ৰস্তুত হয় টঙালি, গামোচা, খনীয়া কাপোৰ, চেলেং চাদৰ, গুৰুৰ আসনত দিয়া গোসাঁই কাপোৰ আদি বিবিধ বস্ত্ৰ। বয়সে হাৰ মনাব নোৱাৰা মাজুলীৰ গড়মূৰ গোপালপুৰ গাঁৱৰ নিৱাসী মাকন ভূঞাৰ ৬১ বছৰীয়া এই নিৰলস আন্দোলনে অঞ্চলটোৰ শিপিনী সকলক অধিক উৎসাহিত কৰাৰ লগতে আইতাৰ তাঁতশালত উৎপাদিত বস্ত্ৰ অসমৰ প্ৰান্তে প্ৰান্তে প্ৰসাৰতা লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে।
যি সময়ত বহিঃৰাজ্যৰ বস্ত্ৰই বজাৰ দখল কৰিছে সেই সময়তে আইতাৰ দৰে বহু নীৰৱ কাজীয়ে অব্যাহত ৰাখিছে থলুৱা বস্ত্ৰশিল্পক লালন কৰাৰ লগতে ইয়াৰ বজাৰখনকো শক্তিশালী কৰাত অলপ হ’লেও বৰঙনি যোগাইছে। এই আশীৰ দশকত খোজ পেলোৱা আইতাগৰাকীৰ নীৰৱ আন্দোলনে এতিয়া বহুতৰে দৃষ্টি কাঢ়িছে। মাজুলীৰ প্ৰায়কেইখন সত্ৰ, গাঁৱৰ নামঘৰৰ লগতে অসমৰ অন্যান্য স্থানতো আইতাই প্ৰস্তুত কৰা বস্ত্ৰই সমাদৰ পাইছে।
আইতাই জানিবলৈ দিয়ামতে, পুৱাৰ নৈমিত্তিক কাম-কাজৰ পৰা আজৰি হৈয়ে দিনটোৰ বাবে আইতা তাঁতশালত বহে। তেওঁৰ ওচৰত থাকে অনেকজনৰ অলেখ খাতিৰ। আইতাৰ হাতৰ এপদ বস্ত্ৰেৰে ঘৰখনত, নামঘৰত, গুৰুৰ আসন শুৱনি কৰি ৰাখিব খোজে তেওঁলোকে ।
বহাগত আইতাই ৭৫ বছৰত ভৰি দিব। এই বয়সতো চকুত চচমা নোহোৱাকৈ নিখুঁতভাৱে বৈ গৈছে ইখনৰ পিছত সিখন বস্ত্ৰ। বহু শিপিনীক পাকৈত কাজী কৰি এই বয়ন শিল্পৰ আন্দোলন অব্যাহত ৰাখিছে আইতা মাকন ভূঞাই। এতিয়া সহযোদ্ধা হৈ আগ বাঢ়ি আহিছে মাজুলীৰ বহু শিপিনী।
