আচাৰ্য চাণক্য কেৱল এজন সুদক্ষ কূটনীতিবিদেই নহয়, এজন মহান শিক্ষকো আছিল। চাণক্যৰ কথা (চাণক্য নীতি) আজিৰ মানুহৰ বাবে অতি প্ৰাসংগিক বুলি বিবেচিত হৈছে। তেওঁৰ বিশ্বাস আছিল যে জীৱনত এনেকুৱা কিছুমান কাম আছে যিবোৰ কেতিয়াও দ্বিধা কৰিব নালাগে, নহ’লে আপোনাৰে ক্ষতি হ’ব পাৰে।
আচাৰ্য চাণক্যৰ জীৱনটো নিজেই এক সংগ্ৰাম। জীৱনত বহু প্ৰতিকূলতাৰ সন্মুখীন হৈছিল যদিও সেইবোৰক কেতিয়াও আধিপত্য বিস্তাৰ কৰিবলৈ নিদিলে। প্ৰতিকূলতাক কেনেকৈ সুযোগলৈ ৰূপান্তৰিত কৰিব পাৰি তাৰ তেওঁ আছিল এজন বিশেষজ্ঞ।
তেওঁৰ নীতিত তেওঁ কিছুমান বিশেষ কাৰ্য্যৰ কথা উল্লেখ কৰিছে যিবোৰৰ পৰা এজন ব্যক্তিয়ে বিৰত থাকিব লাগে। কিন্তু কিছুমান বিশেষ কাম আছে যিবোৰ কৰিবলৈ কেতিয়াও কুণ্ঠাবোধ কৰা উচিত নহয়। সেয়া কি জানো আহক।
চাণক্যৰ মতে অৰ্থনৈতিক সমৃদ্ধি অবিহনে বস্তুবাদী সমাজৰ প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণ সম্ভৱ নহয়। তেওঁ কয়, যদি আপুনি আপোনাৰ দয়াৰ বাবে কাৰোবাক ঋণ দিছে, তেন্তে সেইখিনি ঘূৰাই বিচাৰিবলৈ কেতিয়াও লাজ নকৰিব। টকাক লৈ যদি লাজ কৰে, তেন্তে ইয়াৰ ফলত আপোনাৰ ক্ষতি হ’ব।
প্ৰায়ে এনেকুৱা হয় যে কোনো ব্যক্তি আত্মীয় বা বন্ধুৰ ঘৰলৈ গ’লে দ্বিধাগ্ৰস্ত হৈ আধা আহাৰ বা এসাঁজ খায়। চাণক্যৰ বিশ্বাস যে খাদ্য সদায় ভৰপেট খাব লাগে। যি ঠাইতে বহি নাথাকক কিয়, কেতিয়াও খাবলৈ কুণ্ঠাবোধ কৰা উচিত নহয়। ইয়াত কোনো দ্বিধা থকা উচিত নহয়।
চাণক্যই বিশ্বাস কৰিছিল যে মানুহে গোটেই জীৱনত কিবা নহয় কিবা এটা শিকে। তেওঁৰ বিশ্বাস যে গুৰুৰ পৰা জ্ঞান ল’বলৈ কেতিয়াও লাজ কৰিব নালাগে। যদি কোনো বিষয়ৰ প্ৰতি কৌতুহল আছে তেন্তে প্ৰশ্ন কৰিবলৈ বা সুধিবলৈ লাজ কৰিব নালাগে। এনে কৰিলে আপুনি ক্ষতিগ্ৰস্ত হ’ব আৰু ভৱিষ্যতে সমস্যাৰ সন্মুখীন হ’ব।
