চাণক্যক ভাৰতৰ শ্ৰেষ্ঠ পণ্ডিতসকলৰ ভিতৰত গণ্য কৰা হয়। চাণক্য আচাৰ্য চাণক্য আৰু কৌটিল্য বুলি পৰিচিত। চাণক্যৰ শাস্ত্ৰ আৰু অস্ত্ৰ ব্যৱহাৰ দুয়োটা বিষয়ৰ গভীৰ জ্ঞান আছিল বুলি কোৱা হয়। তেওঁৰ দৃষ্টি আছিল গভীৰ। চাণক্যই তেওঁৰ গ্ৰন্থ চাণক্য নীতিত প্ৰতিটো বিষয়ৰ ওপৰত মতামত আগবঢ়াইছিল। চাণক্যই প্ৰেমৰ লগত জড়িত কিছুমান গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাও কৈছে, যিবোৰ জীৱনত অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ-
প্ৰেম প্ৰতিটো সম্পৰ্কৰ ভেটি
চাণক্য নীতি অনুসৰি প্ৰেমৰ অনুভুতি নাথাকিলে সম্পৰ্কত আত্মীয়তা আৰু নিবিড়তা গঢ়ি তুলিব নোৱাৰে। প্ৰেমৰ জন্ম হ’লেহে সম্পৰ্কবোৰত শক্তি থাকে। গতিকে সম্পৰ্কটোক দীৰ্ঘদিন ধৰি সুদৃঢ় আৰু স্থায়ী কৰি ৰাখিবলৈ ইয়াৰ মাজত প্ৰেমৰ অনুভূতি কেতিয়াও কমি যাবলৈ দিয়া উচিত নহয়।
শ্ৰদ্ধা আৰু সন্মান
চাণক্যৰ মতে প্ৰেমৰ লগতে শ্ৰদ্ধা আৰু সন্মানো অপৰিহাৰ্য। প্ৰতিটো সম্পৰ্কক শ্ৰদ্ধা আৰু যিমান পাৰি সন্মান দিয়া উচিত। প্ৰেমৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি গঢ়ি উঠা সম্পৰ্কত কেতিয়াও শ্ৰদ্ধা আৰু সন্মানৰ অভাৱ হোৱা উচিত নহয়। শ্ৰদ্ধা আৰু সন্মানৰ অভাৱৰ কাৰণ হ’ল অহংকাৰ আৰু আত্মগৌৰৱৰ ভুল। প্ৰেমত এইটো পৰিহাৰ কৰিব লাগে, অহংকাৰ নাথাকিব লাগে। ই সম্পৰ্ক দুৰ্বল কৰি তোলে।
কেতিয়াও বিশ্বাস ভংগ নকৰিব
চাণক্যৰ নীতি অনুসৰি প্ৰেমৰ লগতে বিশ্বাসৰ ওপৰতো সম্পৰ্ক গঢ় লৈ উঠে। বিশ্বাস গঢ়ি তোলাটো বৰ কঠিন কাম। বিশ্বাস গঢ়ি তুলিবলৈ সময় লাগে, কিন্তু ভাঙিবলৈ এক মুহূৰ্তও নালাগে। যিকোনো সম্পৰ্কৰ পবিত্ৰতা বজাই ৰখাত বিশ্বাসে গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে। যেতিয়াই এটা সম্পৰ্কত মিছাৰ প্ৰৱেশ ঘটে তেতিয়াই বিশ্বাস কমি যায়। সম্পৰ্কত মিছা কথাৰ কোনো স্থান থাকিব নালাগে।
