শৰীৰত পানীৰ অভাৱ কেৱল আপোনাৰ ছাল বা শৰীৰৰ বাবেই বেয়া এনে নহয়, মানসিক স্বাস্থ্যৰ বাবেও ক্ষতিকাৰক। পানীয়ে শৰীৰক বিষমুক্ত (ডিটক্সিফাইড) কৰে আৰু হৃদযন্ত্ৰক সঠিকভাৱে পাম্প কৰি ৰাখে।
কিন্তু পানী কমকৈ খোৱাৰ ফলত আপোনাৰ শৰীৰত নেতিবাচক প্ৰভাৱ পৰিব পাৰে। ইয়াৰ ফলত হাৰ্ট এটেকৰ পৰা আৰম্ভ কৰি অজ্ঞান হৈ পৰা আৰু অতিমাত্ৰা টোপনিৰ দৰে সমস্যাৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে। পানীৰ অভাৱত শৰীৰত কি কি সমস্যাৰ সৃষ্টি হয় জানো আহক।
অনিয়মিত হৃদস্পন্দন
শৰীৰত ইলেক্ট্ৰলাইটৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰিবলৈ পৰ্যাপ্ত পানীৰ প্ৰয়োজন। শৰীৰত পানীৰ অভাৱ হ’লে ইলেক্ট্ৰ’লাইট ভাৰসাম্যহীন হৈ পৰে, যাৰ ফলত হৃদযন্ত্ৰ প্ৰত্যক্ষভাৱে প্ৰভাৱিত হয় আৰু হৃদস্পন্দন অনিয়মিত হয়।
ৰক্ত সঞ্চালন লেহেমীয়া হয়
ডিহাইড্ৰেচনৰ ফলত তেজ জমা হ’ব পাৰে, যাৰ ফলত তেজৰ সোঁত লেহেমীয়া হয়। যেতিয়া তেজ ডাঠ হয় তেতিয়া হৃদযন্ত্ৰই পাম্প কৰিবলৈ অধিক কষ্ট কৰিবলগীয়া হয়। এই অৱস্থাৰ ফলত উচ্চ ৰক্তচাপ আৰু হৃদযন্ত্ৰৰ অন্যান্য সমস্যাৰ সৃষ্টি হয়।
শৰীৰৰ উষ্ণতাৰ ভাৰসাম্যহীনতা
পানীয়ে শৰীৰৰ উষ্ণতা নিয়ন্ত্ৰণ কৰাত সহায় কৰে। ডিহাইড্ৰেচনৰ ফলত শৰীৰৰ উষ্ণতাৰ ভাৰসাম্যহীনতা হ’ব পাৰে, যাৰ ফলত হৃদযন্ত্ৰৰ ওপৰত চাপ বৃদ্ধি পাব পাৰে। এইটো বেছিভাগেই গ্ৰীষ্মকালত হয়।
অত্যধিক টোপনি
শৰীৰত পানীৰ অভাৱত সকলো সময়তে ভাগৰুৱা আৰু টোপনিৰ সৃষ্টি হয়। শৰীৰত ৰক্ত সঞ্চালন লেহেমীয়া হোৱাৰ বাবে অক্সিজেনৰ মাত্ৰা কমি যায়, যাৰ ফলত টোপনিৰ ভাৱ আহি থাকে।
শৰীৰৰ জঠৰতা
পানীৰ অভাৱত শৰীৰত ইলেক্ট্ৰলাইটৰ ভাৰসাম্য বিঘ্নিত হয় আৰু শৰীৰত পটাছিয়াম আৰু ছডিয়ামৰ অভাৱত হাত, ভৰি, ডিঙি আদি শৰীৰৰ যিকোনো অংশ জঠৰ হৈ পৰে।
বৃক্ক আৰু হৃদযন্ত্ৰৰ সম্পৰ্ক
শৰীৰত পানীৰ অভাৱত বৃক্ক (কিডনী) সম্পৰ্কীয় সমস্যাৰ সৃষ্টি হয়। লগতে, যিহেতু বৃক্ক আৰু হৃদযন্ত্ৰৰ ইটোৰ সিটোৰ সৈতে সম্পৰ্ক আছে, গতিকে বৃক্কৰ যিকোনো ক্ষতিৰ প্ৰভাৱ হৃদযন্ত্ৰতো পৰে।
