প্ৰতিজন অভিভাৱকে নিজৰ সন্তানক অনুশাসনশীল হোৱাটো বিচাৰে। তাৰ বাবে শিশুটিক বহুত শিকোৱাও হয়। শিশুসকলে গোটেই জীৱন এই শিক্ষা মানি চলে। ইয়াৰ ফলত তেওঁলোকৰ ভৱিষ্যত উজ্জ্বল হৈ পৰে।
কিছুমান ল’ৰা-ছোৱালী ডাঙৰ হৈ অহাৰ লগে লগে অবাধ্য হৈ পৰে। এনে শিশুৰ জীৱনত অনুশাসনৰ অভাৱ স্পষ্ট। পিতৃ-মাতৃয়ে জনা উচিত যে তেওঁলোকৰ সন্তানৰ পৰিবেশ সঠিক হয় নে নহয়।
তেওঁলোকৰ সন্তানে কি শিকিছে সেয়া জনাটো তেওঁলোকৰ দায়িত্ব। প্ৰতিজন অভিভাৱকে নিজৰ সন্তানে ভাল আচৰণ কৰাটো বিচাৰে। আপোনাৰ সন্তান অনুশাসনশীল হয় নে নহয় সেই বিষয়ে কিছুমান লক্ষণ আগবঢ়োৱা হ’ল।
‘না’ বুলি নকব:
সন্তানে কিবা এটা বিচাৰিলে পোনপটীয়াকৈ ‘না’ বুলি নক’ব। তেতিয়া তেওঁ কান্দিব পাৰে বা খং উঠিব পাৰে। তেওঁক বুজাই দিয়ক যে সেয়া কিয় সম্ভৱ নহয়। ভাল কিবা এটা শিকাবলৈ চেষ্টা কৰক।
মিছা মতা:
যদি আপোনাৰ সন্তানে নিজৰ ভুল স্বীকাৰ নকৰে আৰু মিছা কথা কয় বা আনক দোষাৰোপ কৰে তেন্তে তেওঁক অনুশাসন শিকাব লাগে। তেওঁক নিজৰ ভুল স্বীকাৰ কৰিবলৈ আৰু আনক দোষ নিদিবলৈ শিকাওক।
খঙাল স্বভাৱ:
আপোনাৰ সন্তানে সৰু সৰু কথাতে খং কৰে নেকি? যদি হয় তেন্তে তেওঁক অনুশাসন শিকোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। এনে শিশুৰ মৰম আৰু সহানুভূতিৰ অভাৱ। তেওঁলোকৰ ভাল কামৰ প্ৰশংসা কৰক। খঙৰ ক্ষতিৰ বিষয়ে বুজাই দিয়ক।
আনক আঘাত দিয়া:
যদি আপোনাৰ সন্তানে আন শিশুক আঘাত দিয়ে বা প্ৰাপ্তবয়স্কক অসন্মান কৰে আৰু পিছত অনুশোচনা প্ৰকাশ নকৰে তেন্তে তেওঁক অনুশাসন কৰা উচিত। তেওঁক বুজাওক যে আনক আঘাত দিলে সেইজনৰ কেনে অনুভৱ হ’ব।
অসন্মান কৰা:
যদি আপুনি তেওঁক বকি থাকিলেও তেওঁ একে ভুলকে কৰি থাকে, তেন্তে আপুনি তেওঁক অনুশাসন শিকাব লাগিব। তেওঁক বকি থকাৰ পৰিৱৰ্তে তেওঁৰ ভুলৰ পৰিণতিৰ বিষয়ে বুজাই দিয়ক।
