২০২৫ চনৰ ১০ ফেব্ৰুৱাৰীত উচ্চতম ন্যায়ালয়ে ৰাজ্যখনৰ বিধেয়কসমূহক লৈ তামিলনাডুৰ ৰাজ্যপালৰ দীৰ্ঘদিনীয়া মৌনতা অৱলম্বন কৰাক লৈ প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰে। যিসমূহৰ কিছুমান বিল ৰাষ্ট্ৰপতিলৈ প্ৰেৰণ কৰাৰ পূৰ্বে কেইবামাহ বা বছৰ ধৰি স্বাক্ষৰ অবিহনে ৰখা হৈছিল। ন্যায়াধীশ জে বি পাৰ্দিৱালাই ভাৰতৰ এটৰ্নী জেনেৰেল আৰ ভেংকটাৰমণিক সম্বোধন কৰি ৰাজ্যপাল আৰ এন. ৰবিয়ে উল্লেখ কৰে যে ৰাজ্যপালৰ বিল সন্দৰ্ভত উদ্বিগ্নতা আছিল যদিও ৰাজ্য চৰকাৰক সেইসমূহ কাৰণ জনোৱাত ব্যৰ্থ হোৱাৰ ফলত অধিক পলম হৈছিল।
ন্যায়াধীশ পাৰ্দিৱালাই ৰাজ্যপালৰ এই কাৰ্যক সমালোচনা কৰি আলোকপাত কৰি কয় যে, ৰাজ্যপালে হঠাতে ৰাষ্ট্ৰপতিৰ ওচৰলৈ প্ৰেৰণ কৰাৰ পূৰ্বে বিধেয়কসমূহ এবছৰ বা দুবছৰৰ বাবে নিষ্পতি নোহোৱাকৈ আছিল।
ৰাজ্যিক বিশ্ববিদ্যালয়সমূহত উপাচাৰ্য নিযুক্তিৰ সন্দৰ্ভত পূৰ্বৰ আপত্তিৰ উদাহৰণ দি ভেংকটাৰমণীয়ে ৰাজ্যপালৰ এই কাৰ্যৰ পক্ষ লয়, য’ত ৰাজ্যপালে ইউজিচিৰ অধ্যক্ষৰ মনোনীতজনক বাছনি প্ৰক্ৰিয়াত অন্তৰ্ভুক্ত কৰিবলৈ বিচাৰিছিল। কিন্তু তামিলনাডু চৰকাৰে ৰাজ্যপালক এই ভূমিকাৰ পৰা আঁতৰোৱাৰ লক্ষ্যৰে বিধেয়ক গৃহীত কৰি ষ্টেণ্ডঅফৰ সৃষ্টি কৰে।
জ্যেষ্ঠ অধিবক্তা এ.এম. সিংভিয়ে তামিলনাডুক প্ৰতিনিধিত্ব কৰি যুক্তি আগবঢ়ায় যে সুশাসনৰ বাবে ৰাজ্যপালে সন্মতি ৰখাৰ কাৰণ বুজাব লাগিব। সংবিধানৰ ২০০ নং অনুচ্ছেদৰ অধীনত ৰাজ্যপালে এবাৰ বিধেয়ক ঘূৰাই দিলে ৰাজ্যপালৰ মতৰ অবিহনে ৰাজ্যিক বিধানসভাই পুনৰ বিবেচনা কৰিব পাৰে। তেওঁ জোৰ দি কয় যে বিধানসভাই বিধেয়কসমূহ পুনৰ পৰীক্ষা কৰাৰ সিদ্ধান্ত লোৱাৰ পিছত ৰাজ্যপালৰ কোনো পুনৰ বিবেচনাশক্তি নাছিল।
উল্লেখ্য যে, ২০২৩ চনৰ নৱেম্বৰ মাহত ৰাজ্যপালৰ সন্মতি ৰখাৰ পাছত তামিলনাডু বিধানসভাই বিধেয়কসমূহ পুনৰ গৃহীত কৰাৰ মন্থৰ গতিৰ বিষয়েও উচ্চতম ন্যায়ালয়ে উদ্বেগ প্ৰকাশ কৰে। এই গোচৰৰ ৰায় সংৰক্ষিত কৰি ৰাখিছে আদালতে।
