‘মৰমৰ অখিল’… একালৰ ছাত্ৰ অখিল গগৈলৈ আক্ষেপ প্ৰকাশ কৰি কি লিখিলে ৰীতা চৌধুৰীয়ে?

https://www.facebook.com/share/p/15sfHiVwbT

বৰ্তমানৰ ৰাজনীতিক আৰু একালৰ ছাত্ৰ অখিল গগৈৰ প্ৰতি

মৰমৰ অখিল

বিশেষ দুটামান কামত অত্যন্ত ব্যস্ত হৈ থকা বাবে তোমাক ক’ব খোজা কথাখিনি ক’বলৈ অলপ সময় লাগিল৷

কোৱা হয় এজন শিক্ষকৰ বাবে এজন ছাত্ৰ সদায়েই এজন ছাত্ৰ হৈয়েই থাকে৷

তুমি ছাত্ৰ হৈ থকা কালত এজন বহুত পঢ়াশুনা কৰা আৰু  বহুত কথা জনা, সমাজ সচেতন,সৎ আৰু শক্তিশালী ছাত্ৰ হিচাপে তোমাৰ বাবে মই এজন শিক্ষক হিচাপে গৰ্ব অনুভৱ কৰিছিলোঁ৷

 তুমি নিশ্চয় একালৰ ছাত্ৰ হিচাপে আৰু পিচলৈ ৰাজনীতিৰ খবৰ ৰখা সচেতন আৰু পৰিণত বয়স্ক এজন নেতা হিচাপে ৰাজনৈতিক শক্তিৰ জখলাৰে বগোৱা মানুহ মই নহয় বুলি জানিছিলা৷ একেসময়তে ৰাজনৈতিক ক্ষেত্ৰৰ ভিতৰত থকা ব্যক্তি হিচাপে আনে নজনা বহুত কথা জনাৰ সুবিধা মোৰ আছিল আৰু আছে৷ সেইবোৰ কথা মই ’মৰে অসম জীয়ে কোন’ ৰ আন এটা খণ্ডত হয়তো লিখিম৷

মোক যেতিয়া ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকা বঁটাটো মন্ত্ৰী স্বামীৰ সহায়ত লাভ কৰিছিলোঁ বুলি টিভি,বাতৰি কাকত আৰু সামাজিক মাধ্যমত একাংশই অশালীন আৰু নিৰ্মম সমালোচনাৰে থকা সৰকা কৰিছিল সেই কথাবোৰে মোক যিমান কষ্ট দিছিল তাতোকৈ বহুত বেছি  কষ্ট দিছিল মোৰ দুজন ছাত্ৰৰ মন্তব্যই৷ এজন তুমি আৰু আনজন কমল কুমাৰ মেধি৷ মই হতবাক হৈ গৈছিলোঁ টিভিত দিয়া তোমাৰ মন্তব্য শুনি

’ৰীতা বাইদেৱে লাজ পাব লাগিছিল৷’

মেনেজ কৰি বঁটা লোৱা নাছিলোঁ বাবেই মন্ত্ৰী পত্নী হোৱাৰ সুযোগ লৈ সদায়েই মোক আক্ৰমণ কৰি অহা আৰু চিনাকি হৈ পৰা মানুহবোৰক প্ৰত্যাহ্বান জনাই আৰু অৱহেলাৰে উপেক্ষা কৰি মই কৈছিলোঁ—

’কোনো অপৰাধ নকৰাকৈ এই বঁটা মই ঘূৰাই নিদিও৷’

ৰাজনীতিকৰ পত্নী হ’লেও স্বতন্ত্ৰভাবে জীয়াই থাকিব খোজা এগৰাকী নাৰীয়ে বিনা দোষত, অকাৰণত কিমান অপমান পাবলগীয়া হয় সেইদিনা তুমি ভবা নাছিলা, অনুভৱো কৰা নাছিলা আৰু মোৰ কাষত থিয়ও হোৱা নাছিলা৷ থিয় হৈছিল মোৰ কিতাপ পঢ়া আৰু মোক বিশ্বাস কৰা অগণিত মানুহ৷ এবছৰ আগৰ গ্ৰন্থমেলাত প্ৰথম লগ পাওঁতে তোমাক সোধা মোৰ একমাত্ৰ প্ৰশ্নটো আছিল—

’তুমি বাৰু সঁচাই বিশ্বাস কৰানে মই এনে কাম কৰিব পাৰোঁ?’

তুমি মোৰ হাতত ধৰিছিলা আৰু কি কৈছিলা সেইবোৰ এতিয়া থাকক৷ মই কিন্তু সিদিনাও ৰাজনীতি বিজ্ঞানৰ শিক্ষক হিচাপে বিধান সভাত বিধায়ক হিচাপে তোমাৰ ভূমিকালৈ আঙুলিয়াই দি বিধান সভাৰ নিয়ম নীতি জানিবলৈ পঢ়িবলগীয়া গুৰুত্বপূৰ্ণ কিতাপখন আমাজনত বিচাৰি দেখুৱাই দিছিলোঁ৷

আজি এজন ৰাজনীতিকৰ পত্নী হিচাপে স্বতন্ত্ৰ ভাৱে জীয়াই থাকিব খোজা আৰু মানুহে আৰু ময়ো বিদুষী বুলি জনা গীতাশ্ৰী তামুলীয়েও তোমাৰ পত্নী কাৰণে যেতিয়া ৰাজহুৱা আক্ৰমণৰ সন্মুখীন হৈছে তেতিয়া তুমি চিঞৰি চিঞৰি প্ৰতিবাদ কৰিছা আৰু কৈছা তোমাৰ কাৰণে এই দূৰ্ভাগ্যজনক ঘটনাৰ মুখামুখী হ’ব লগা হৈছে বুলি তোমাক তেওঁ গালি পাৰিছে৷ তেওঁৰ মানসিক কষ্টৰ কথা মই অনুভৱ কৰিব পাৰোঁ আৰু অন্তৰেৰে বিচাৰোঁ ৰাজনীতিৰ পাশা খেললৈ কোনো নিৰপৰাধী নাৰীক টানি অনা নহওক৷

আজি তুমি victim perspective ৰ পৰা কথাবোৰ চাইছা, ভাবিছা আৰু কৈছা৷ সঠিক কামেই কৰিছা৷ গীতাশ্ৰী তামুলীয়ে আমাক আক্ৰমণ কৰাৰ সময়ত তোমাক সমালোচনা কৰিছিলনে নাই এইটোও এটা ডাঙৰ প্ৰশ্ন৷

তুমি জানো নাজানা পঞ্চ সতীৰ ভিতৰত ৰাৱণৰ পত্নী মন্দোদৰীও যে আছে?

হকে বিহকে আন ৰাজনীতিকৰ পত্নীক আক্ৰমণ কৰাৰ সময়ত তোমাৰ এই victim perspective মনলৈ নাহে কিয়?

তোমাৰ সকলো কামেই এনেধৰণৰেই selective নেকি মৰমৰ অখিল?

ৰাজনীতিত তুমি এজন সফল নায়ক হোৱা আৰু পৰিয়ালৰে সৈতে কুশলে থাকা৷ শিক্ষক হিচাপে আশীৰ্বাদ সদায়েই আছিল আৰু থাকিব৷