বৃক্কৰ স্বাস্থ্যৰ কথা আহিলে বেছিভাগ মানুহেই কঁকালৰ বিষ আৰু প্ৰস্ৰাৱৰ পৰিৱৰ্তনৰ দৰে সাধাৰণ লক্ষণৰ বিষয়ে সচেতন। কিন্তু বৃক্কৰ ক্ষতি অস্বাভাৱিকভাৱে প্ৰকাশ পাব পাৰে যিটো প্ৰায়ে উপেক্ষা কৰা হয়। সেই আগতীয়া সতৰ্কবাণী চিনাক্তকৰণে জটিলতা প্ৰতিৰোধ কৰাত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিব পাৰে। বৃক্কৰ ক্ষতিৰ কিছুমান লক্ষণৰ বিষয়ে জানো আহক-
১. মুখত ধাতুৰ সোৱাদ
স্থায়ী ধাতুৰ সোৱাদ বা মুখৰ দুৰ্গন্ধ বৃক্কৰ ক্ষতিৰ লক্ষণ হ’ব পাৰে। তেজত বিষাক্ত পদাৰ্থ জমা হোৱাৰ ফলত হয়, যাক ইউৰেমিয়া বুলি জনা যায়। যিয়ে নিশাহৰ গোন্ধ সলনি কৰে।
২. খজুৱতি আৰু শুকান ছাল
যদিও বিভিন্ন কাৰণত ছালত খজুৱতি হ’ব পাৰে, তথাপিও স্থায়ীভাৱে শুকান হোৱা আৰু বিষ হোৱাটোৱে বৃক্কৰ অকাৰ্যকৰীতাৰ ইংগিত দিব পাৰে। বৃক্কে খনিজ আৰু তৰল পদাৰ্থৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰাত সহায় কৰে। বৃক্কৰ ক্ষতিৰ ফলত কেলচিয়াম আৰু ফছফৰাছৰ ভাৰসাম্যহীনতা হ’ব পাৰে, যাৰ ফলত ছালৰ গুৰুতৰ সমস্যাৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে।
৩. অস্বাভাৱিক ঠাইত ফুলা
বৃক্ক ৰোগৰ এইটো এটা পৰিচিত লক্ষণ যদিও ভৰিৰ গোৰোহা আৰু ভৰিৰ দৰে ঠাইত সদায় দেখা নাযায়। মুখ, হাত, আনকি চকুৰ চাৰিওফালে ফুলাটো বৃক্কৰ কাৰ্যক্ষমতা হ্ৰাস পোৱাৰ আগতীয়া সতৰ্কবাণী হ’ব পাৰে।
৪. উশাহ লোৱাত কষ্ট পোৱা
যদি আপুনি লঘু ব্যায়ামৰ পিছত বায়ু বিচাৰি হাঁহিছে তেন্তে ইয়াৰ সৈতে বৃক্কৰ ক্ষতিৰ সম্পৰ্ক থাকিব পাৰে। বৃক্কে শৰীৰত তৰল পদাৰ্থৰ মাত্ৰা নিয়ন্ত্ৰণ কৰে, আৰু যদি ই সঠিকভাৱে কাম নকৰে তেন্তে অতিৰিক্ত তৰল পদাৰ্থ হাওঁফাওঁত জমা হৈ উশাহ-নিশাহ লোৱাত অসুবিধাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে।
৫. ভাগৰ
দীৰ্ঘদিনীয়া বৃক্কৰ ৰোগৰ ফলত ৰক্তকণিকা উৎপাদন কমি যায়, যাৰ ফলত ৰক্তহীনতা হ’ব পাৰে। ইয়াৰ ফলত মগজু আৰু পেশীলৈ অক্সিজেনৰ যোগান কমি যায়। যাৰ ফলত অহৰহ ভাগৰুৱা হৈ পৰে আৰু মনোযোগ দিবলৈ অসুবিধা হয়।
৬. সঘনাই পেশীৰ সিৰসিৰণি
ইলেক্ট্ৰলাইটৰ ভাৰসাম্যহীনতা, যেনে কেলচিয়ামৰ মাত্ৰা কম আৰু ফছফৰাছৰ মাত্ৰা বেছি হোৱাৰ ফলত প্ৰায়ে পেশীৰ সিৰসিৰণি হ’ব পাৰে। যদি আপুনি কোনো কাৰণ নোহোৱাকৈ এই সমস্যাৰ সন্মুখীন হয় তেন্তে আপোনাৰ বৃক্কৰ স্বাস্থ্য পৰীক্ষা কৰাব লাগে।
৭. সকলো সময়তে ঠাণ্ডা অনুভৱ কৰা
বৃক্কৰ ৰোগত আক্ৰান্ত লোকসকলে উষ্ণ পৰিৱেশতো অস্বাভাৱিকভাৱে ঠাণ্ডা অনুভৱ কৰা বুলি কয়। ইয়াৰ সৈতে ৰক্তহীনতাৰ সম্পৰ্ক আছে। যাৰ ফলত কলাবোৰলৈ অক্সিজেনৰ যোগান কমি যায়, যাৰ ফলত অহৰহ ঠাণ্ডাৰ অনুভৱ হয়।
