শ্মশানলৈ টিকেট কাটি যোৱাটো আজৱ কথাৰ দৰে। কিন্তু এই ঘটনাই ঘটি আহিছে ৰাজস্থানৰ বিকানেৰৰ এক শ্মশানত।
দেৱীকুণ্ড সাগৰ নামৰ এই শ্মশান দৰ্শন কৰিবলৈ প্ৰতিদিনাই কেৱল ভাৰতৰ লগতে বহু বিদেশী পৰ্য্যটকে ভিৰ কৰে।
বিকানেৰ ৰাজপৰিয়ালৰ সদস্যসকলৰ অন্তিম সংস্কাৰৰ স্থান এই শ্মশানৰ এটা স্মাৰক (সমাধি)ৰ পৰা গাখীৰ নিৰ্গত হয় বুলি এক জনবিশ্বাস আছে।
শ্মশানখনত ৰাজপৰিয়ালৰ সদস্যসকলৰ বহুবিলাক স্মাৰক আছে।
এই জনবিশ্বাসৰ বাবেই শ্মশানখন দৰ্শনাৰ্থীৰ বিশেষ আকৰ্ষণ। কিন্তু এই কৌতূহলৰ উপৰি শ্মশানখনৰ স্থাপত্যও বিশেষ বৈশিষ্ট্যসম্পন্ন।
শ্মশানৰ স্থাপত্য আৰ্হি ৰাজপুত আৰু মোগল স্থাপত্যকলাৰ নিদৰ্শনৰূপে জনাজাত।
বিকানেৰৰ ৰাজপৰিয়ালৰ প্ৰথম তিনিজন ৰজাক বাদ দি আন সকলো ৰজাকে ইয়াকে সমাধিস্থ কৰা হৈছে।
শ্মশানখনক বিশেষ আস্থাৰ কেন্দ্ৰৰূপে মৰ্য্যাদা দি অহা হৈছে।
সমাধিৰ পৰা গাখীৰ নিৰ্গত হোৱাৰ আঁৰত কিছুলোকে চূণশিলৰ পৰা সমাধিসমূহ নিৰ্মাণ হোৱালৈ আঙুলিয়াই।
কিন্তু, প্ৰশ্ন হয় সকলো সমাধিয়েই একে চূণশিলৰ পৰাই নিৰ্মাণ হোৱাৰ পিছতো এক বিশেষ সমাধিৰ পৰাহে কিয় গাখীৰৰ দৰে পদাৰ্থ নিৰ্গত হয়!
