প্ৰতিটো গ্ৰহ নিজস্ব কক্ষপথত ঘূৰি থাকে। সেই তালিকাত বহু নাম আছে। কিন্তু এইবাৰ এক আচৰিত তথ্যই সকলোকে স্তম্ভিত কৰি তুলিছে। বিজ্ঞানীসকলে ভাবে যে পৃথিৱীয়ে নিজৰ কক্ষপথৰ পৰা আঁতৰি যাব পাৰে।
বিজ্ঞানীসকলে ভাবে যে পৃথিৱীয়ে নিজৰ কক্ষপথৰ পৰা আঁতৰি যাব পাৰে। সূৰ্য্যই হয়তো ইয়াক এই সৌৰজগতৰ পৰাই আঁতৰাই দিব পাৰে। বিভিন্ন সময়ত বিভিন্ন গ্ৰহাণু পৃথিৱীৰ কাষেৰে যি হাৰত গতি কৰিছে, তাৰ ফলত পৃথিৱীৰ গতিত সামান্য হ’লেও ব্যাঘাত জন্মিছে। ফলত পৃথিৱীখন আনকি নিজৰ কক্ষপথৰ পৰাও আঁতৰি যাব পাৰে।
গৱেষণাৰ পৰা এইটোও কোৱা হৈছে যে সৌৰজগতৰ বাহিৰত আৰু সৌৰজগত আছে। সূৰ্যৰ দৰে গ্ৰহ এটাই যদি তাৰ পৰা আকৰ্ষণ বৃদ্ধি কৰে তেন্তে পৃথিৱীত ইয়াৰ প্ৰভাৱ সৰ্বাধিক হ’ব। এই সূৰ্য্য আমাৰ সূৰ্য্যতকৈ ১০ হাজাৰ গুণ ডাঙৰ। ফলত ইয়াৰ আকৰ্ষণ বহুত বেছি হ’ব।
সমস্ত সৌৰজগতৰ ভিতৰত পৃথিৱীতে জীৱ আছে। সেয়ে ইয়াৰ পৰিৱেশ আন সকলোতকৈ পৃথক। এইটোৱেই হ’ব পাৰে সেই সূৰ্য্যই পৃথিৱীখনক নিজৰ ফালে টানিব পৰাৰ মূল কাৰণ।
শেহতীয়া বছৰবোৰত বহুতো গ্ৰহাণু পৃথিৱীৰ কাষেৰে পাৰ হৈ গৈছে। কিন্তু সেইবোৰে পৃথিৱীত খুন্দা মৰা নাই। এই ঘটনা সৰু কথা নহয়। সৌৰজগতত ইয়াৰ ব্যাপক প্ৰভাৱ পৰিব। য’ত সৌৰজগতৰ বাকী গ্ৰহবোৰ গ্ৰহাণুৰ দ্বাৰা ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়, পৃথিৱীৰ ক্ষেত্ৰত এনে নহয়। কিন্তু ইয়াৰ প্ৰত্যক্ষ প্ৰভাৱ পৃথিৱীৰ কক্ষপথত পৰিছে।
সূৰ্য্যই প্ৰথমে বুধক নিজৰ ফালে টানি নিব। তাৰপিছত এটা এটাকৈ বাকীবোৰৰ সময় আহিব। কিন্তু তাৰ আগতে পৃথিৱীখন হয়তো নিজৰ কক্ষপথৰ পৰা আঁতৰি যাব পাৰে। মহাকাশত হেৰাই যাব পাৰে। আন এটা সূৰ্য্যৰ ঘৰত ই হ’ব পাৰে নতুন আলহী।
