ভোগালী
শূণ্য পথাৰখনত বতাহে হাবাথুৰি খাই কি বিচাৰিছে?
শস্য চপোৱা হ’ল৷ গুটিধানবোৰ ভৰালত৷
আউল-বাউল বতাহৰ বিননিত শুই থকা নৰাবোৰে
চক খাই উঠি মূৰ তুলি চাইছে৷ বতাহৰ চকুপানী
নিয়ৰ টোপাল হৈ সৰিছে আৰু নৰাবোৰ সেমেকা হৈ পৰিছে৷
বতাহৰ মুখত হাঁহি দিবলৈ মেজিটো জ্বলাই
হৈ-ধ্বনি দিয়াহি৷ দোকমোকালিৰ বেলিলৈ চাই কোৱাহি,
অহাবাৰো আমাৰ পথাৰ যেন ধানেৰে সোণালী কৰা৷
এই ভোগালিতে,
দিহিঙে-দিপাঙে
পথাৰে-পথাৰে
মেজিৰ সেক লৈ,
সেৱাটি জনাই,
গঞা-জ্ঞাতি এক হোৱা৷
—–
