শিলচৰ চহৰৰ পৰা মাথোঁ ৮ কিঃমিঃ নিলগৰ শ্ৰীকোনাৰ বাসিন্দা বাপ্পন পালে সমগ্ৰ জীৱনজুৰি মাটিৰ চাকি সাজি আহিছে। পালে ল’ৰালিৰ পৰাই মাটিৰ চাকি সাজি আহিছে আৰু মুকলি বজাৰত সেয়া বিক্ৰী কৰি আহিছে।
পিছে আচৰিত কথাটো হৈছে এই যে এই সুদক্ষ কুমাৰগৰাকীয়ে এটা চকুৰে সম্পূৰ্ণ নেদেখে আৰু আনটো চকুৰে চকা-মকালৈ মাথোঁ দেখিবলৈ পায়। সৰুতে বসন্ত ৰোগত চকু নষ্ট হোৱাৰ ফলত তেওঁৰ দৃষ্টিশক্তি লোপ পায়। আজিৰ পৰা প্ৰায় ১০ বছৰৰ পূৰ্বে তেওঁৰ দেউতাকৰ মৃত্যু ঘটাত তেওঁ সংসাৰ চলোৱাৰ বাবে আজো-ককাকৰ দিনৰ পৰা চলি অহা বৃত্তিটো আপোন কৰি লয়।
নৰ্থ ইষ্ট নাওৰ সৈতে হোৱা বাৰ্তালাপত কৰ্মব্যস্ত মৃৎশিল্পীগৰাকীয়ে কয়, ‘‘বিগত দুই বা তিনি বছৰত মই কেইজনমানক এই বৃত্তিটোৰ শিক্ষা দিছো আৰু তেওঁলোকে এতিয়া মোক মোৰ সৰু ব্যৱসায়টোত সহয় কৰি আহিছে। মই আজিও ৰঙৰ পাৰ্থক্য ধৰিব নোৱাৰোঁ, কিন্তু পোহৰৰ উৎসৱ দীপাৱলীয়ে মোলৈ বহুত অৰ্থ বহন কৰি আনে। এই দীপাৱলীতেই মই মোৰ পৰিয়াল আৰু কৰ্মচাৰীক চলোৱাৰ বাবে প্ৰায় ১ লাখ মাটিৰ চাকি সাজোঁ। সেই সমূহ বিভিন্ন বজাৰত বিক্ৰি কৰা হয়।’’
এমোকোৰা মিচিকীয়া হাঁহিৰে তেওঁ আৰু কয়,‘‘কিন্তু ১০-১৫ বছৰৰ পূৰ্বে পৰিস্থিতি অন্য আছিল। এতিয়া চীনৰ জকমকীয়া লাইটেৰে বজাৰ উপচি পৰিছে। আনকি কলকাতাৰ পৰাও কম দামী কিন্তু সুন্দৰ মাটিৰ চাকি বজাৰত দেখা গৈছে। চৰকাৰৰ কোনো সাহাৰ্য অবিহনেই মই মোৰ কামখিনি কোনোমতে চলাই আছোঁ।’’