ভাৰতৰ দৰে সংস্কাৰবাদী দেশত পৰকীয়া সম্পৰ্কৰ আলোচনা এতিয়াও ৰুচি বিৰুদ্ধ। কিছু বছৰৰ আগতেও সভ্য সমাজত পৰকীয়া শব্দটো নিষিদ্ধ আছিল। অৱশ্যে সময়ৰ সোঁতত সেই ধাৰণাবোৰৰ বহুতেই এতিয়া সলনি হৈ গৈছে।
অচিনাকি মানুহৰ নিষিদ্ধ স্পৰ্শৰ প্ৰতি সদায় পুৰুষ আৰু মহিলাই সঁহাৰি জনাই আহিছে। শেহতীয়া এক অধ্যয়ন অনুসৰি ভাৰতৰ ৬০ শতাংশ বিবাহিত পুৰুষ-মহিলাই পৰকীয়াত আসক্ত।
একেটা সংগীৰ প্ৰতি আসক্ত পুৰুষ-মহিলাৰ সংজ্ঞা এতিয়া অতীত হৈ পৰিল। আজিকালি বহু লোকে বৈবাহিক কন্দল বা শাৰীৰিক চাহিদা পূৰণ নোহোৱাৰ অজুহাতত ভাল জীৱনৰ সোৱাদ ল’বলৈ পৰকীয়াত আসক্ত হৈ পৰিছে।
বিবাহ নামৰ প্ৰতিষ্ঠানটোৰ প্ৰতি গৰিষ্ঠসংখ্যক ভাৰতীয়ৰ পৰম্পৰাগত মানসিকতাও সলনি হৈছে। গ্লিডেনৰ এই অধ্যয়নত কিছুমান চাঞ্চল্যকৰ তথ্য পোৱা গৈছে। ২৫ৰ পৰা ৫০ বছৰৰ ভিতৰৰ বিবাহিত লোকসকলে ক্ৰমান্বয়ে বিবাহ বহিৰ্ভূত প্ৰেমৰ আসক্ত হৈ পৰিছে।
ইয়াৰে কোনোবাই শান্তি বিচাৰি ঢালখাইছে। কাৰোবাৰ শাৰীৰিক চাহিদা পূৰণ কৰাৰ তীব্ৰ বাসনা। সমীক্ষাত অংশগ্ৰহণ কৰা ৬০ শতাংশতকৈ অধিক লোকে অগতানুগতিক ডেটিং পদ্ধতি ব্যৱহাৰ কৰিছিল।
বৰ্তমান প্ৰজন্মৰ মাজত ‘ছুইং’ শব্দটো বৰ অচিনাকি নহয়। দুয়োজন সংগীয়ে নিজৰ যৌন ইচ্ছা পূৰণৰ বাবে সচৰাচৰ পৃথিৱীৰ বাহিৰলৈ ওলাই যোৱাত ব্যস্ত। কিন্তু আধুনিক ভাৰতত আদৰ্শ সম্পৰ্ক বা বিবাহৰ সংজ্ঞা বহুত সলনি হৈছে। গ্লিডেনৰ অধ্যয়নত অৱশ্যে এনে চাঞ্চল্যকৰ তথ্যই পোৱা গৈছে।
গ্লিডেনৰ সমীক্ষাৰ তথ্য অনুসৰি ৩৬ শতাংশ মহিলা আৰু ৩৫ শতাংশ পুৰুষ অনলাইন প্লেটফৰ্মত ফ্লাৰ্ট কৰাৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হয়। এই অধ্যয়নত কোচি, জয়পুৰ, লুধিয়ানা চহৰসমূহ অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে।
তদুপৰি, পুৰুষ-মহিলা উভয়েই নিজৰ সংগীৰ বাহিৰে আন কাৰোবাৰ লগত ফেণ্টাচিৰ জগতখনত বিচৰণ কৰাৰ অভ্যাস গঢ়ি তুলিছে।