ভাৰতীয় ৰে’লৱে বিশ্বৰ শীৰ্ষ পাঁচটা বৃহৎ ৰে’লৱে নেটৱৰ্কৰ ভিতৰত অন্যতম। ৰে’লৱেই প্ৰতিদিনে লাখ লাখ যাত্ৰীক নিজৰ গন্তব্যস্থানলৈ লৈ যায়। ভাৰতীয় ৰে’লৱেৰ ৭,৩০৮ টাতকৈও অধিক ষ্টেচন আছে। য’ত প্ৰায় ১৩,০০০ ৰেল চলে আৰু ২ কোটিৰো অধিক যাত্ৰী কঢ়িয়াই লৈ যায়।
ভাৰতীয় ৰে’লৱে হৈছে চৰকাৰৰ ৰাজহৰ অন্যতম বৃহৎ উৎস, আৰু ভাৰতীয় অৰ্থনীতিৰ অন্যতম মেৰুদণ্ড। দেশৰ অন্যতম জনপ্ৰিয়, পছন্দৰ আৰু কম খৰচী যাতায়তৰ ব্যৱস্থা ৰে’ল।
আপুনি কেতিয়াবা ৰেল ষ্টেচন আৰু প্লেটফৰ্মৰ কথা ভাবিছেনে? বিশ্বৰ আৰু ভাৰতৰ কোনটো ৰেলৱে ষ্টেচন আটাইতকৈ ডাঙৰ বা কোনটো প্লেটফৰ্ম আটাইতকৈ দীঘল? কৰ্ণাটকৰ হুবল্লীৰ শ্ৰী সিদ্ধাৰ্থ স্বামীজী ষ্টেচনটো হৈছে বিশ্বৰ আটাইতকৈ দীঘল ষ্টেশ্যন। হাব্বালি জংচনত থকা ১ নং প্লেটফৰ্মৰ দৈৰ্ঘ্য ১৫০৭ মিটাৰ। ২০২৩ চনৰ মাৰ্চ পৰ্যন্ত ই আছিল বিশ্বৰ আটাইতকৈ দীঘল ষ্টেশ্যন। প্ৰায় ২০ কোটি টকা ব্যয় কৰি এই ষ্টেশ্যন নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল।
শ্ৰী সিদ্ধাৰ্থ স্বামীজী ৰেল ষ্টেচন কৰ্ণাটকৰ হুবলীৰ অন্যতম গুৰুত্বপূৰ্ণ ৰেল ষ্টেচন। ই ৰেলপথক বেংগালুৰু (ডাভানাগেৰে ফালে), হোস্পেট (গাডাগ ফালে) আৰু ভাস্কো-ডা-গামা/বেলাগাভি (লণ্ডা ফালে)ৰ সৈতে সংযোগ কৰে। ৰেলৱেৰ বিষয়াসকলে জনোৱা মতে, এই ষ্টেচনটোৰ নাম গিনিজ বুক অৱ ৱৰ্ল্ড ৰেকৰ্ডতো আছে।
ভাৰতীয় ৰেলৱেৰ ইতিহাস ১৬০ বছৰতকৈও অধিক পুৰণি, কিয়নো ভাৰতৰ প্ৰথম যাত্ৰীবাহী ৰেল ১৮৫৩ চনৰ ১৬ এপ্ৰিলত মুম্বাইৰ পৰা থানেলৈ চলিছিল।ইয়াৰ ফলত ভাৰতৰ বিস্তৃত ৰেল নেটৱৰ্কৰ আৰম্ভণি হৈছিল, যিটো বৰ্তমান বিশ্বৰ চতুৰ্থ বৃহত্তম ৰেল নেটৱৰ্ক।