দৰিদ্ৰতাই প্ৰায়ে মানুহক নিজৰ ভোক পূৰণৰ বাবে বহু কষ্ট কৰিবলৈ বাধ্য কৰে, যাৰ ফলত বহুতৰ জীৱনত গুৰুতৰ প্ৰভাৱ পৰে।অতি কষ্টদায়ক আৰম্ভণিৰ পৰা ভাৰতীয় আৰক্ষী সেৱাৰ এক সন্মানীয় পদবীলৈ যোৱা আই পি এছ বিষয়া প্ৰেমসুখ দেলুৰ এই কাহিনী সকলোৰে বাবে প্ৰেৰণা উৎস । ৰাজস্থানৰ পৰা অহা প্ৰেমসুখে সৰুতে গৰু চৰোৱাৰ লগতে পঢ়া-শুনাতো মনোনিৱেশ কৰিছিল। আৰ্থিক দুৰ্দশাৰ মাজতো শিক্ষাৰ প্ৰতি থকা তেওঁৰ সমৰ্পণে তেওঁক বাধা অতিক্ৰম কৰি সপোন পূৰণ কৰাত সহায় কৰিছিল।
প্ৰেমসুখ দেলু ৰাজস্থানৰ বিকানেৰ জিলাৰ নোখা তহচিলৰ ৰাইছাৰ নামৰ এখন সৰু গাঁৱৰ পৰা আহিছে। দেউতাকে খেতি কৰি উটৰ গাড়ী চলাই পৰিয়ালটো পোহপাল দিছিল। এই আৰ্থিক বাধাৰ মাজতো প্ৰেমসুখে নিজৰ পৰিয়ালক দৰিদ্ৰতাৰ পৰা উলিয়াই আনিবলৈ চৰকাৰী চাকৰি এটা লাভ কৰিবলৈ বদ্ধপৰিকৰ আছিল। গৰু চৰাই দেউতাকক সহায় কৰাৰ লগত পঢ়া-শুনাৰ ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰিছিল।
প্ৰেমসুখৰ শিক্ষাৰ প্ৰতি থকা দায়বদ্ধতা সৰুৰে পৰাই স্পষ্ট হৈ পৰিছিল। তেওঁ চৰকাৰী স্কুলত পঢ়িছিল যদিও ভগ্নী কেতিয়াও স্কুলত পঢ়া নাছিল। ইয়াৰ ফলত প্ৰেমসুখ সফল হ’বলৈ আৰু অধিক দৃঢ়প্ৰতিজ্ঞ হৈ উঠিছিল। ২০১০ চনত স্নাতক ডিগ্ৰী লাভ কৰাৰ পাছত পাটোৱাৰী নিযুক্তি পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হৈ পাটোৱাৰী হিচাপে কৰ্মজীৱন আৰম্ভ কৰে। অৱশ্যে তেওঁৰ উচ্চাকাংক্ষা ইয়াতেই ক্ষান্ত নাথাকিল৷ তেওঁ পঢ়া-শুনা অব্যাহত ৰাখি শেষত ইউ পি এছ চি পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হৈ আই পি এছ বিষয়া হয়।
প্ৰেমসুখৰ শৈক্ষিক যাত্ৰাত কেইবাটাও সাফল্যৰ সৃষ্টি হৈছিল। বিকানেৰৰ চৰকাৰী ডুংগাৰ মহাবিদ্যালয়ত নামভৰ্তি কৰাৰ পূৰ্বে তেওঁ দশম শ্ৰেণীলৈকে চৰকাৰী বিদ্যালয়ত অধ্যয়ন কৰিছিল। ইতিহাসত এম এ সম্পূৰ্ণ কৰি স্বৰ্ণ পদক লাভ কৰি ইতিহাসত ইউ জি চি নেট আৰু জে আৰ এফ পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হয়। পাটোৱাৰী হিচাপে কাম কৰিও প্ৰেমসুখে শিক্ষা অব্যাহত ৰাখি নেট পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হয়।
ছবছৰৰ ভিতৰত প্ৰেমসুখে ১২টা চৰকাৰী চাকৰি লাভ কৰিছিল। পাটোৱাৰী হিচাপে আৰম্ভ কৰি ৰাজস্থান গ্ৰামসেৱক পৰীক্ষাত দ্বিতীয় স্থান লাভ কৰে। ৰাজস্থান আৰক্ষীত উপ পৰিদৰ্শক হিচাপে নিৰ্বাচিত হোৱাৰ পাছতো তেওঁ সহকাৰী জেইলাৰ হিচাপে কাম কৰছিল। তহচিলদাৰ, কলেজৰ প্ৰবক্তা হিচাপেও কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰি আহিছে।সৰ্বভাৰতীয় অসামৰিক সেৱাৰ পৰীক্ষাৰ দ্বিতীয় প্ৰচেষ্টাত প্ৰেমসুখে ১৭০ নং ৰেংক লাভ কৰি আই পি এছ হিচাপে নিৰ্বাচিত হয়।
অধ্যৱসায় আৰু নিষ্ঠাৰ শক্তিৰ প্ৰমাণ প্ৰেমসুখ দেলুৰ এই যাত্ৰা। অসংখ্য প্ৰত্যাহ্বানৰ সন্মুখীন হৈও তেওঁ নিজৰ সপোন পূৰণৰ বাবে অক্লান্তভাৱে কাম কৰিছিল। দৰিদ্ৰতা আৰু কষ্টৰ মাজত নিজৰ সপোন পূৰণৰ বাবে চেষ্টা কৰাসকলৰ বাবে তেওঁৰ কাহিনীয়ে প্ৰেৰণা হিচাপে কাম কৰে।