হাজাৰ ধুমুহায়ো বিচলিত কৰিব নোৱাৰা শ্ৰমিকসকলৰ বাবে উৎসৰ্গিত এদিন- মে’ দিৱস

আজি শ্রমিক দিৱস৷ শ্রমিক আন্দোলনৰ সংগ্ৰাম আৰু ত্যাগৰ স্মৃতিত প্ৰতি বছৰে ১ মে’ত আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় শ্রমিক দিৱস পালন কৰা হয়। ইয়াক মে’ দিৱস বুলিও কোৱা হয়।

শ্রমিক দিৱসৰ উৎপত্তি ১৯ শতিকাৰ শেষৰ ফালৰ পৰাই অনুমান কৰিব পাৰি যেতিয়া সমগ্ৰ বিশ্বৰ শ্রমিকসকলে উন্নত কৰ্ম পৰিস্থিতি, উচিত মজুৰি আৰু কম সময়ৰ কামৰ দাবী কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল।

ভাৰত, কিউবা, চীনকে ধৰি ৮০খনতকৈও অধিক দেশত আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় শ্রমিক দিৱস পালন কৰা হয়। শ্রমিক শ্ৰেণীৰ লোকসকলৰ অধিকাৰৰ প্ৰসাৰৰ বাবে আৰু শোষণৰ পৰা ৰক্ষা কৰিবলৈ এই দিনটোত বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ লোকে সমদল উলিয়ায়।

শ্রমিক দিৱসৰ পৰম্পৰা ১৯ শতিকাৰ আমেৰিকাৰ পৰাই আৰম্ভ হৈছে। ১৮৮৬ চনৰ ১ মে’ত চিকাগোৰ শ্রমিকসকলে আঠ ঘণ্টীয়া কৰ্মদিনৰ দাবীত ধৰ্মঘটৰ আয়োজন কৰে। কিন্তু হেমার্কেট চৌহদত শ্রমিক সমাৱেশত বোমা বিস্ফোৰণ হোৱাৰ পিছত সমগ্র আমেৰিকাৰ শ্ৰমিকসকলে নিজৰ অধিকাৰৰ দাবী আৰু উন্নত কৰ্ম পৰিস্থিতিৰ বাবে যুঁজিবলৈ একত্রিত হয়।

১৮৮৯ চনত পেৰিছত সমাজবাদী দলসমূহৰ আন্তর্জাতিক কংগ্ৰেছৰ বৈঠকত ১ মে’ত শ্রমিক দিৱস বা শ্রমিক দিৱস পালন কৰাৰ সিদ্ধান্ত লোৱা হয়।

ভাৰতত ১৯২৩ চনৰ ১ মে’ত চেন্নাইত প্রথম শ্রমিক দিৱস পালন কৰা হয়। প্রথম মে’ দিৱস উদযাপনৰ আয়োজন কৰিছিল হিন্দুস্তানৰ লেবাৰ কিষাণ পার্টিয়ে। দলৰ নেতা কমৰেড চিংগাৰভেলাৰে এই উপলক্ষ্য উদযাপনৰ বাবে দুখন বৈঠকৰ ব্যৱস্থা কৰে।

ভাৰতৰ বিভিন্ন ৰাজ্যত বহু ভিন্ন নামেৰে শ্রমিক দিৱস পালন কৰা হয় আৰু আটাইতকৈ জনপ্রিয় নাম হ’ল মে’ দিৱস। শ্রমিক দিৱস হিন্দীত কামগৰ দিন, কানাড়া ভাষাত কৰ্মীকাৰ দিনাচৰণে, তেলেগুত কর্মিকা দিনোৎসৱ, মাৰাঠীত কামগাৰ দিৱস, তামিল ভাষাত উঝাইপালাৰ ধীনম, মালয়ালমত থোঝিলালি দিনাম, বাংলা ভাষাত শ্রমিক দিবছ বুলি জনা যায়।

শ্রমিক লোকসকলৰ অধিকাৰৰ প্ৰতি সজাগতা আৰু শোষণৰ পৰা ৰক্ষা কৰিবলৈ সমগ্র বিশ্বতে শ্রমিক দিৱস পালন কৰা হয়। ই আমাৰ সমাজত শ্রমিক শ্ৰেণীয়ে গ্ৰহণ কৰা গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকাৰ সোঁৱৰণী হিচাপেও কাম কৰে।

কোভিডকালীন পৰিস্থিতিত বিশ্বৰ লগতে ভাৰতৰ শ্ৰমিকসমাজৰ দুৰ্বিষহ জীৱন পৰিস্ফুট হৈ পৰিছিল৷ হাজাৰ হাজাৰ শ্ৰমিক দেশৰ এটা প্ৰান্তৰ পৰা আন এটা প্ৰান্তলৈ পদব্ৰজে যাত্ৰা কৰিছিল৷এই পৰিঘটনাই দেশৰ শ্ৰমিকসকলৰ প্ৰতি মালিকপক্ষ আৰু চৰকাৰৰ দুৰ্বল নীতিৰ দিশ উন্মোচিত কৰিছিল৷শ্ৰমিক দিৱসৰ দিনটোত যাতে প্ৰতিজন শ্ৰমিকে শ্ৰমৰ প্ৰকৃত মৰ্যাদা আৰু পাৰিশ্ৰমিক লাভ কৰে সেয়াই এজন নাগৰিক তথা শ্ৰমিক হিতৈষীৰ কামনা হোৱা উচিত৷