প্ৰকৃতিৰ ৰম্যভূমি নদীদ্বীপ মাজুলীত এতিয়া ফুলিছে বাৰিষাৰ ফুল। স্বকীয় বৈশিষ্ট্যৰে প্ৰকৃতিৰ অন্যতম আৰ্শ্বয্য হৈ জিলিকি থকা মাজুলীৰ আকাশ এতিয়া সোণাৰু-কৃষ্ণচূড়া-ৰাধাচূড়া-এজাৰ আদি বিবিধ ফুলে জাতিস্কাৰ কৰি তুলিছে।
সোণাৰু ফুলৰ সোণবৰণীয়া হাঁহিয়ে স্বাগতম জনাইছে দ্বীপটোলৈ অহা প্ৰতিগৰাকী পৰ্যটককে। বাৰিষাৰ দিন চমু চাপি আহিলেই, বাৰিৰ ঢাপৰ এজাৰ বোৰ ফুলি উঠিলেই দ্বীপটোলে অহা আলহিৰ সংখ্যা কমে।
বিশ্বৰ প্ৰায় সকলো প্ৰান্তৰ বিশেষকৈ ফ্ৰান্স, অষ্ট্ৰেলিয়া, ইংলেণ্ড, জাৰ্মানি, জাপান, ইণ্ডোনেচীয়া, আমেৰিকা, স্পেইন, পটুৰ্গাল কানাডা আদি দেশৰ শ শ পৰ্যটকে খদমদমাই থকা দ্বীপটোলৈ অহা পৰ্যটকৰ তালিকাত এইসময়টোত বাদ পৰি ৰয় মাজুলী।
অৱশ্যে নিৰ্জনতা বিচাৰি ফুৰা উৎসুক পৰ্যটকে অনেক সমস্যাকো আওকান কৰি মাজুলীকে নিৰল আশ্ৰয় হিচাপে বাছি লয়। এইসকলৰ চকুত মাজুলীয়ে ধৰা দিয়ে অন্য ৰূপত।
এই সময়ৰ মাজুলীত আছে এক বিশেষ ৰূপ। গাঢ় সেউজীয়াই আবৰি ধৰে মাজুলীক। নৈ বোৰ গাভৰু হয়, নদীৰ সুতি-উপসুতি, খাল-বিল-জলাশয় সমূহ ন পানীৰে ভৰি পৰে। উজানৰ মাছে পথাৰবোৰ খলখলাই তোলে।
প্ৰকৃতিৰ এই অনাবিল সৌন্দৰ্যক অধিক মোহনীয়া কৰি তোলে বাৰিষাৰ ফুলে। প্ৰকৃতিৰ এই নৱৰূপৰ মাজতেই যেন এজাৰ ফুলে বেজাৰৰ বতৰা আনে। পুনৰ বান অহাৰ বাতৰি দি শংকিত কৰি তোলে মাজুলীবাসীক।
