আধুনিক ভাৰতীয় ইংৰাজী সাহিত্যৰ অগ্ৰণী কবি জয়ন্ত মহাপাত্ৰৰ দেওবাৰে নিশা ৯৫ বছৰ বয়সত ওড়িশাৰ কটকৰ এখন চিকিৎসালয়ত দেহাৱসান ঘটিছে।
নিউমোনিয়া আৰু বাৰ্ধক্যজনিত অন্যান্য ৰোগৰ চিকিৎসাৰ বাবে এছ চি বি মেডিকেল কলেজ হাস্পতালত ভৰ্তি হোৱা মহাপাত্ৰই নিশা প্ৰায় ১০:০০ বজাত শেষ নিশ্বাস ত্যাগ কৰে। মৃত্যুৰ সময়ত তেওঁ একমাত্ৰ কন্যা সন্তানক এৰি থৈ যায়।
১৯২৮ চনত কটকত জন্মগ্ৰহণ কৰা মহাপাত্ৰ ইংৰাজী কবিতাৰ বাবে সাহিত্য অকাডেমী বঁটা লাভ কৰা প্ৰথমগৰাকী ভাৰতীয় কবি।
লগতে পঢ়ক: ইতিহাসত প্ৰথমবাৰৰ বাবে চন্দ্ৰৰ দক্ষিণ মেৰুত মাটিৰ উষ্ণতা পৰীক্ষা কৰিলে ৰ’ভাৰ প্ৰজ্ঞানে
২০০৯ চনত তেওঁ পদ্মশ্ৰী বঁটাও লাভ কৰিছিল যদিও ২০১৫ চনত “ভাৰতত বৃদ্ধি পোৱা অসহিষ্ণুতা”ৰ প্ৰতিবাদত তেওঁ পদ্মশ্ৰী বঁটা ঘূৰাই দিছিল।
মহাপাত্ৰ এগৰাকী প্ৰসিদ্ধ লেখক আৰু তেওঁ মুঠতে ২৭ খন কবিতা পুথি ৰচনা কৰিছিল। ইয়াৰে সাতখন ওডিয়া ভাষাত আৰু বাকীকেইখন ইংৰাজীত। তেওঁৰ ৰচনাসমূহ আধুনিক ভাৰতীয় ইংৰাজী সাহিত্যত ক্লাছিক বুলি গণ্য কৰা হয়।
তেওঁৰ কবিতাসমূহ গীতিময় সৌন্দৰ্য্য আৰু স্মৃতি, হেৰুৱাৰ বেদনা, ব্যক্তি আৰু জগতৰ মাজৰ সম্পৰ্ক আদি বিষয়বস্তুৰ অন্বেষণৰ বাবে জনাজাত।
লগতে পঢ়ক: বিশ্ব এথলেটিকছ চেম্পিয়নশ্বিপত ভাৰতৰ প্ৰথমটো স্বৰ্ণ পদক; ইতিহাস গঢ়িলে নীৰজ চোপ্ৰাই
ভাৰতীয় কবিৰ এটা প্ৰজন্মৰ ওপৰত তেওঁৰ ব্যাপক প্ৰভাৱ আছিল আৰু তেওঁৰ ৰচনাসমূহৰ বিশ্বজুৰি পঠন আৰু অধ্যয়ন অব্যাহত আছে।
