প্ৰেমৰ মায়াজালত বন্দী পৃথিৱী। সেই মায়াজালত কিছুমান মানুহ ধৰা পৰাটো কোনো আচৰিত কথা নহয়! কিন্তু প্ৰেমৰ সময় যেনেকৈ মধুৰ, ‘ঢোকা’ খালে সিমানেই কঠিন হৈ পৰে। কিছুদিন কন্দাকটা কৰি বহুতে আকৌ ঘূৰি নতুন প্ৰেমৰ জালত ভৰি দিয়ে।
কিন্তু সকলোৰে জীৱন তেনেকুৱা নহয়। সম্পৰ্কত যাৰ অনুভৱ যিমানেই গভীৰ, বিচ্ছেদৰ যন্ত্ৰণাইও তেওঁৰ মনত সিমানেই ছাপ পেলায়। কিছুমানে মোকাবিলা কৰিবলৈ সক্ষম হয়, কিছুমানে হতাশাত ডুব যায়। বিচ্ছেদৰ বেদনা সহ্য কৰিব নোৱাৰি চৰম সিদ্ধান্ত লোৱাৰো বহু উদাহৰণ পোৱা যায়।
বিচ্ছেদৰ যন্ত্ৰণা অৱশ্যেই কষ্টকৰ। কিন্তু তাৰ পৰা ওলাই অহাৰ পথো আছে। মনোৰোগ বিশেষজ্ঞই এনে সময়ত দুখ কমাবলৈ কি কৰিব পাৰি তাৰ পৰামৰ্শ আগবঢ়ায়। তেওঁলোকে কয় যে নতুন প্ৰজন্মৰ বহুতেই ডিজিটেল জগতত প্ৰেম বিচাৰি পাইছে। তেনেদৰে কিছুমানে ইজনে সিজনক চিনি নাপাবও পাৰে, কিন্তু কেইদিনমান কথা-বতৰাৰ পিছত বহুতে আনজনৰ লগত আৱেগিকভাৱে আকৰ্ষিত হৈ পৰে। সেই মানুহজন বিশ্বাসযোগ্য হয় নে নহয় সেই কথাও তেওঁ নাভাবে। কিন্তু কিছুদিনৰ পাছত দেখা যায় যে দুয়োটাই দুয়োটাৰে পৰিপূৰক নহয়। তেতিয়া বিচ্ছেদ নিশ্চিত। কিন্তু কম সময়ৰ ভিতৰতে বহুতে ইমানেই মন দি বহে যে ব্ৰেকআপ কৰাটো অতি কঠিন হৈ পৰে। এই সময়ত সাধাৰণতে কেইটামান কাম কৰিব পাৰি।
বন্ধু-বান্ধৱীৰ সৈতে সময় কটোৱা
অকলে বহি থাকিলে স্মৃতিয়ে মনটো দুখী কৰি তুলিব। সেই সময়ত ঘূৰি অহাৰ কথা নাভাবিয়েই চকু ম্লান হৈ পৰিব। মনোৰোগ বিশেষজ্ঞৰ পৰামৰ্শ, এই সময়খিনি যিমান পাৰি বন্ধু-বান্ধৱী, আত্মীয়-স্বজন, আপোনজনৰ লগত কটাব লাগে। ক’ৰবাত ওলাই গ’লে, চিনেমা এখন চালে কিছু সময়ৰ বাবে অতীতৰ স্মৃতিৰ পৰা আঁতৰি থাকিব পাৰি। অৱশ্যে এইবোৰৰ কোনোটোৱেই হতাশ মনৰ বাবে ভাল অনুভৱ নকৰিবও পাৰে। অৱশ্যে বন্ধু-বান্ধৱীৰ লগত বেদনা শ্বেয়াৰ কৰিলে আপোনাৰ মন পাতল অনুভৱ হ’ব।
নিজকে পতিয়ন নিয়াওক
আপুনি নিজকে প্ৰশ্ন কৰিব লাগিব, যিজন ব্যক্তিয়ে দুখ দিলে, তেওঁ সঁচাকৈয়ে যোগ্য আছিল নে? সঁচাকৈয়ে তেওঁ কেতিয়াবা ভাল পাইছিল নে? যদি নহয়, তেন্তে এই চকুলো বা যন্ত্ৰণা অৰ্থহীন। নতুন কোনোবা আকৌ আহিব জীৱনত। মাত্ৰ সেই সময়ৰ বাবে অপেক্ষা কৰিব লাগিব।
কামত মনোনিৱেশ কৰক
মানসিক দুখ পাহৰি যোৱাৰ এটা উপায় হ’ল নিজৰ কামত মনোনিৱেশ কৰা। নিজকে সময় দিয়ক। ব্ৰেকআপৰ পিছৰ সময়ছোৱা যিমানেই অস্থিৰ নহওক কিয়, কৰ্ম জগতখনত গুৰুত্ব দিলে আন সকলো দিশ কিছু সময়ৰ বাবে পাহৰি যাব পাৰে। পেছাদাৰী জগতখনত মানসিক সংযোগে কামৰ উন্নতি কৰাটো নিশ্চিত। এনে অৱস্থাত যদি কামৰ জগতখনত প্ৰশংসা থাকে তেন্তে নতুন প্ৰেমৰ সৃষ্টি হ’ব।
ভাল লগা কাম
শৈশৱৰ পৰা প্ৰাপ্তবয়স্কলৈকে বিভিন্ন সময়ত বিভিন্ন চখৰ সৃষ্টি হয়। বহু চখ হেৰাইও যায়। জীৱনৰ আনন্দ আৰু চখবোৰ পুনৰুজ্জীৱিত কৰিব পাৰি। এই সময়ত সুখবোৰত নিমগ্ন হৈ থাকিলে ভাল সময় পাৰ কৰাটো সম্ভৱ। কোনোৱে গান গাই ভাল পায়, কোনোৱে আঁকি ভাল পায়। কোনোবাই যদি ফুলৰ গছ ভাল পায় তেন্তে ঘৰৰ সৰু অংশত বাগিচাৰ কামত মনোনিৱেশ কৰিব পাৰে। নতুন নতুন গীত শিকিব পাৰে। অংকন শিকিব পাৰে। ভাল দিশটোত নিজকে বিলীন কৰি দিলে যন্ত্ৰণাটো পাহৰি যাব।
যোগাযোগ বিচ্ছিন্ন কৰি পেলোৱা
বিচ্ছেদ হোৱাৰ পাছতো আগৰজনৰ ছবি দেখি বহুজনে মনে মনে চকুলো টুকে। বহুতে সামাজিক মাধ্যমৰ মাজেৰে তেওঁৰ গতিবিধিৰ হিচাপ ৰাখে। কিন্তু এইবোৰে দুখ কমাব নোৱাৰে। যোৱাজনৰ বাবে দুখ নোপোৱাকৈ নতুন কিবা এটাত মনোনিৱেশ কৰাটো প্ৰয়োজনীয়। আপোনজনৰ আগত আপোনাৰ হৃদয়ৰ বেদনা ক’ব পাৰে। সকলো ক’ব নোৱাৰিলে ডায়েৰীত লিখি থব পাৰে। ই কিছু পৰিমাণে দুখ কম কৰিব পাৰে।
