আজিৰ যুগত পিতৃ-মাতৃৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ চিন্তা হৈছে সন্তানৰ লালন-পালন। এই কামটো একেবাৰেই সহজ নহয়। কিন্তু সৰুৰে পৰা সঠিক যত্ন ল’লে সন্তান ডাঙৰ-দীঘল কৰাটো বহুত সহজ হৈ পৰে। কাৰণ, সৰুতে যি শিকে, তেনেকৈয়ে ডাঙৰ হ’ব। শৈশৱৰ শিক্ষাই তেওঁৰ ভৱিষ্যতৰ ভেটি। ফলত সন্তানক ডাঙৰ-দীঘল কৰাৰ পদ্ধতি জনাটো প্ৰয়োজন।
বহু সময়ত পিতৃ-মাতৃৰ ভুলৰ বাবে সন্তানৰ ভৱিষ্যত অন্ধকাৰ হৈ পৰে। তেওঁলোকে এনেকুৱা কিছুমান আচৰণো কৰি পেলায়, যিটো তেওঁলোকক মানুহ কৰাৰ বাটত বাধা হৈ পৰে। জানো আহক, সন্তানটোৰ সৈতে কি কৰিব নালাগে-
১. ফোন ব্যৱহাৰত সাৱধান
আজিকালি বিশেষকৈ কৰ’না মহামাৰীৰ পিছত শিশু আৰু খেলপথাৰলৈ নাযায়। তাৰ পৰিৱৰ্তে তেওঁ স্মাৰ্টফোন, লেপটপ বা কম্পিউটাৰ গেম খেলাটোৱেই বেছি পছন্দ কৰে। যিটো তেওঁলোকৰ মানসিক আৰু শাৰীৰিক স্বাস্থ্যৰ উন্নতিৰ ক্ষেত্ৰত বাধা হৈ পৰিছে। গেম খেলি ভাল নোপোৱা ল’ৰা-ছোৱালীয়ে ঘণ্টাৰ পিছত ঘণ্টা ইউটিউবত ভিডিঅ’ চায়। ই কেৱল শিশুৰ চকু আৰু মানসিক স্বাস্থ্যৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পেলোৱাই নহয়, তেওঁৰ সামগ্ৰিক বিকাশতো প্ৰভাৱ পেলায়। সেইবাবেই শিশুসকলে মোবাইল ফোন ব্যৱহাৰ কৰাত অধিক সাৱধান হোৱা উচিত।
২. শিকোৱাৰ সলনি গালি শপনি দিয়া
বহু অভিভাৱকে সামান্য কথাকে লৈ সন্তানক গালি শপনি দিবলৈ আৰম্ভ কৰে। শিশুটিয়ে কিবা বুজি নাপালে পিতৃ-মাতৃয়ে ধমক দিয়ে। ই শিশুৰ কৌতুহল হেৰুৱাই পেলায়। তেওঁ সুধিবলৈ ভয় কৰা হয়। শিশুসকলো সৰুৰে পৰা কাৰণে-অকাৰণে ক্ষুব্ধ হৈ উঠিব পাৰে।
৩. অধৈৰ্য্য হ’বলৈ নিশিকাব
আজিৰ প্ৰজন্মৰ ধৈৰ্য্যৰ বৰ অভাৱ। গতিকে শিশুটিৰ মাজত ধৈৰ্য্য আনিবলৈ চেষ্টা কৰক। প্ৰথমে নিজৰ মাজত ধৈৰ্য্য আনক, বিশেষকৈ প্ৰতিকূল পৰিস্থিতিত। তাৰ পিছত শিশুটিক ধীৰ-স্থিৰ কৰক।
৪. পৰাজয়ৰ পৰা শিক্ষা
প্ৰতিযোগিতাৰ যুগত সৰুৰে পৰাই জয়ী হোৱাৰ প্ৰৱণতা বাঢ়িছে। বেছিভাগ অভিভাৱকে মনত ৰখা উচিত যে ল’ৰা-ছোৱালীক বসবাসৰ পৰিসৰ দিয়াৰ প্ৰয়োজন। ইচ্ছা আৰু অনিচ্ছা তেওঁৰো আছে। তেওঁ আপোনাৰ ইচ্ছা পূৰণৰ যন্ত্ৰ নহয়। বিফলতাৰ পৰাও তেওঁ শিকিব লাগিব। কাৰণ কিছুমান ক্ষেত্ৰত বিফলতাৰ পৰা শিকিব পৰাটো শিশুৰ বৃদ্ধি আৰু বিকাশৰ বাবে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ।
৫. বিচৰাৰ লগে লগে একো নিদিব
বহু অভিভাৱকৰ সন্তানৰ বাবে সময় নাথাকে। বৰঞ্চ তেওঁ ল’ৰা-ছোৱালীৰ প্ৰতিটো আবদাৰক ভালপোৱা হিচাপে পূৰণ কৰে। তেতিয়া তেওঁলোকে নিজৰ আৱেগক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ শিকিব নোৱাৰে। যদিহে তেওঁলোকৰ প্ৰতিটো আবদাৰ লগে লগে পূৰণ হয় তেতিয়া শিশুৱে জীৱনত সঠিক-ভুলৰ যুক্তি শিকিব নোৱাৰে ।
৬. তুলনা নকৰিব
সকলো ল’ৰা-ছোৱালী একে নহয়। সকলোৰে মাজত কিবা নহয় কিবা ভাল বা বেয়া থাকিব পাৰে। আপোনাৰ সন্তান এটা বিষয়ত আনতকৈ ভাল নহ’বও পাৰে। আৰু বহু ক্ষেত্ৰত তেওঁ আগবাঢ়ি থাকে। গতিকে নিজৰ সন্তানক আনৰ লগত তুলনা নকৰিব। ই তেওঁৰ মাজত প্ৰতিশোধৰ মনোভাৱ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। লগতে পিতৃ-মাতৃৰ পৰা দূৰত্বও বঢ়াব পাৰে।
৭. নিজকে সলনি কৰি লওক
সন্তানৰ উন্নত স্বাস্থ্য আৰু ভৱিষ্যতৰ বাবে অভিভাৱকসকলেও নিজকে সলনি কৰিব লাগিব। শিশুৰ ওপৰত যিকোনো কথা জাপি দিয়াৰ আগতে শিশুৰ সন্মুখত নিজৰ অভ্যাস সলনি কৰাটো প্ৰয়োজনীয়।
৮. প্ৰয়োজনৰ আগতে ইচ্ছা পূৰণ নকৰিব
বহু সময়ত পিতৃ-মাতৃয়ে ল’ৰা-ছোৱালীক বিচৰাৰ আগতেই বস্তুবোৰ দি দিয়ে। মনত ৰাখিব শিশুটিৰ যিটো প্ৰয়োজন সেইটোহে দিব। ইয়াতকৈ বেছি হ’লে তেওঁ কোনো বস্তুৰ গুৰুত্ব বুজি নাপাব।
৯. সন্তানক দোষাৰোপ কৰা বন্ধ কৰক
শিশুটিৰ আচৰণ বেয়া বুলি ভাবিলেও কঠোৰভাৱে কথা নকব। তেওঁক পতিয়ন নিয়াওক। হয়তো আপুনি আন কিবা এটাৰ বাবে খঙত আছে, সেই খংটোৱে শিশুটিৰ ওপৰত দেখুৱালে। সেইটো নকৰিব।
১০. সিদ্ধান্ত লোৱাৰ স্বাধীনতা দিয়ক
বহু সময়ত পিতৃ-মাতৃয়ে সন্তানক কোনো পৰিস্থিতিৰ মোকাবিলাত সিদ্ধান্ত ল’বলৈ নিদিয়ে। শিশুটিক সিদ্ধান্ত ল’বলৈ দিয়ক। ঠেকিলেহে শিকিব। তেওঁৰ ওপৰত আপোনাৰ চকু ৰাখক।
