শৰীৰত ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা বৃদ্ধি কৰিব বিচাৰিলে মেগনেছিয়াম সমৃদ্ধ খাদ্য খাব লাগিব। ভাগৰ কমোৱা, ভোক নলগা, কম শুই থকা আদি মেগনেছিয়ামৰ দ্বাৰা সমাধান কৰিব পাৰি। মহিলাৰ বাবে মেগনেছিয়াম অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। এতিয়া বাহিৰত খোৱাৰ ধাৰা ইমানেই বৃদ্ধি পাইছে যে ডেকা ল’ৰা-ছোৱালীবোৰে ভজা, প্ৰচেছড খাদ্যৰ লগত অভ্যস্ত হৈ পৰিছে। প্ৰয়োজনীয় প্ৰটিন, ভিটামিন, খনিজ পদাৰ্থ এই খাদ্যবোৰৰ পৰা অহা নাই, বিপৰীতে কলেষ্টেৰল আৰু ট্ৰাইগ্লিচাৰাইড দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পাইছে। ত্ৰিশ বছৰ বয়সৰ পিছত নাৰীৰ শৰীৰত বিভিন্ন খনিজ উপাদানৰ অভাৱ হ’বলৈ ধৰে, হাড় দুৰ্বল হৈ পৰে, শৰীৰত ক্লান্তি বাঢ়ি যায়। ৰজোনিবৃত্তিৰ সময় ওচৰ চাপি অহাৰ লগে লগে হৰম’নৰ উঠা-নমাৰ বাবে শৰীৰত বিভিন্ন সমস্যাৰ সৃষ্টি হয়। গতিকে এই সময়ত মেগনেছিয়াম প্ৰচুৰ পৰিমাণে থকা খাদ্য খাব লাগে।
মেগনেছিয়াম কিয় গুৰুত্বপূৰ্ণ?
১) বহু মহিলাই ঋতুস্ৰাৱৰ সময়ত পেটৰ তলৰ অংশত বিষত ভুগি থাকে। শাৰীৰিক ক্লান্তি, সঘনাই মেজাজৰ পৰিৱৰ্তন হোৱাটোও ঋতুস্ৰাৱৰ কাৰণে দেখা দিয়ে। মেগনেছিয়ামে এই সমস্যাবোৰ দূৰ কৰিব পাৰে।
২) চল্লিশ বছৰৰ পিছত বহু মহিলাৰ অনিদ্ৰাৰ সমস্যা হয়। দৈনন্দিন জীৱনতো উদ্বেগ আৰু চিন্তা বাঢ়ি যায়। সেয়েহে এই সময়ত মেগনেছিয়াম অতি প্ৰয়োজনীয়। সঠিক পৰিমাণত মেগনেছিয়ামে মেলাটনিন উৎপন্ন কৰে যিয়ে ভাল টোপনিৰ সহায় কৰে।
৩) মেগনেছিয়ামে হাড় সুস্থ কৰি ৰাখে। হাড়ৰ ক্ষয় ৰোধ কৰে। গোলাপৰ পাতত মেগনেছিয়াম সমৃদ্ধ খাদ্য ৰাখিলে বাতবিষৰ বিষ, গাঁঠিৰ বিষৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পোৱা সম্ভৱ।
৪) মেগনেছিয়ামৰ অভাৱত শৰীৰত হোৱা প্ৰদাহজনিত সমস্যা দূৰ কৰে। ডায়েবেটিছ নিয়ন্ত্ৰণতো ই ভূমিকা পালন কৰে।
৫) মেগনেছিয়ামে হাঁপানী, উশাহ-নিশাহৰ সমস্যা দূৰ কৰাত সহায় কৰে।
ৰুটিত প্ৰচুৰ পৰিমাণে মেগনেছিয়াম থাকে। বাদামৰ ঘিউ, ওটচ, কচু, বীন, মচুৰ দাইল খালে ইয়াৰ অভাৱ পূৰণ কৰিব পাৰি। ব্ৰকলিত মেগনেছিয়াম আৰু এন্টিঅক্সিডেন্টো প্ৰচুৰ পৰিমাণে থাকে। অংকুৰিত চজিনা খাব পাৰে, ইয়াত মেগনেছিয়ামো থাকে। কিন্তু বাদামত মেগনেছিয়ামৰ মাত্ৰা বেছি। দৈনিক দুটাকৈ তিয়াই থোৱা বাদাম খালেও সুফল পোৱা যাব।
